Volendam en Wilders' PVV

Iedereen heeft  misschien al begrepen, dat de bloem in mijn vorige blog een crocus is, jaargang 2011 in mijn eigen voortuin :-).
Op 25 maart stond er een lang artikel in HS van Heikki Aittokoski, die zeven plaatsen van Athene naar A'dam (met commentaar) bezocht heeft in het Europa van nu. De laatste halte was dus Amsterdam, vanwaar hij naar Volendam trok, waar Wilders en zijn PVV bijna de helft van de stemmen kreeg bij de laatste verkiezingen.Wilders wil de welvaart van Nederland afschermen tegen de vreemdelingen, die op allerhand manieren de Nederlandse maatschappij binnendringen; dat stoort, vindt hij. Vandaar kan eenieder zich bij zijn 'Meldpunt' anoniem melden en klachten zonder controle op deze site plaatsen over de vreemde indringers, buur of stadgenoot. Gelukkig dat nationaal en internationaal tegen dit meld-initiatief fel is gereageerd, maar het kwaad is al geschied. Steeds meer allochtonen die in Nederland wonen en hopelijk werk gevonden hebben, voelen zich door dit unfaire Wilders-initiatief bedreigd en beledigd. Is dit nu de vrijheid, die in Europa nagestreefd wordt? Mensen die in een lidmaatland van de EU wonen, hebben toch het recht en de vrijheid, te gaan wonen en werken, waar ze willen? Daar komt echter bij het woord Vrijheid, dat Wilders bezigt, vrij weinig van terecht, bij hem wordt alleen maar gedacht in termen van vrijheid binnen het strenge kader van Hollandse welvaart en civilisatie. Dat is geen vrijheid, maar beperkt nationalisme, niet zo vreselijk modern gedacht dus, zeker niet europees en ook niet mondiaal gedacht. Jammer, al mogen er gerust wel grenzen bepaald worden tussen mensen. Maar niet op de PVV-manier a.u.b. Met groet, Pietu

Het Tulpenboek van het Frans Hals Museum

Het wereldberoemde Tulpenboek van het Frans Hals Museum is nu voor iedereen digitaal toegankelijk.

Van de veertig illustraties zijn opnamen gemaakt, die op een touchscreen in het Frans Hals Museum worden getoond.

Alle tulpen zijn geschilderd op kostbaar perkament en zijn gemaakt door verschillende kunstenaars. De beroemdste is van Judith Leyster uit 1643. Rond het gedigitaliseerde Tulpenboek heeft het museum een kleine tentoonstelling georganiseerd: Tulpomania. De naam slaat op de enorme populariteit van de bloem in de 17de eeuw. De tulp was de eeuw daarvoor in Nederland ingevoerd vanuit het Turkse Rijk. De Tulpenboeken werden als catalogus gebruikt. Vanaf 1635 nam de handel zo toe dat arm en -vooral- rijk gingen speculeren. Een enkele bol kon evenveel waard zijn als een groot pand aan de Herengracht. (Wereldkrant, woensdag 28 maart 2012.)

Beste lezer. Als je weet dat het in Nederland al zonnig groen en boven de vijftien graad is, schrik je in Finland, als je naar buiten kijkt en de sneeuw ligt er gedeeltelijk nog en er wordt voor het weekend weer een nieuwe laag voorspeld. Nou ja, maartse buien die beduien, dat de zomer aan komt kruien. In Finland dan meer het voorjaar (de zomer is nog wel heel erg ver weg) en de buien zijn hier vaak meer natte sneeuwbuien.

Sorry, mijn beste lezers, deze winter was lang, koud  en donker, maar van nu af aan zal ik mij als registrator van Nederlandse geluiden in Finse media weer gaan roeren. De winterslaap is uitgeslapen en het voorjaar met gras en crocussen en narcissen en tulpen, jaja, dat alles zal ooit wel weer komen. 

Dat bewonderen van de tulpen overigens is al vanouds een hobby geweest van velen, vandaar ben ik het nieuwe seizoen maar begonnen met het langere citaat uit de Wereldkrant van de RNW van vandaag. Hopelijk zullen we binnekort niet alleen maar tulpen digitaal, maar vooral ook vitaal en echt in de natuur om ons heen mogen genieten. Met voorjaarsgroet, Pietu