Zaterdagavond konden we luisteren naar
een mooi concert van het Atheneum kamerorkest uit Den Haag, jeugdige
studenten van conservatorium in Den Haag..
In de sfeervolle, tamelijk kleine, maar wel
redelijk gevulde ruimte van de Deutsche Kirche werden met verve
werken van Scandinavische en Nederlandse componisten gespeeld. Als
vriendschappelijke confrontatie, maar ook samenklinken van muziek uit
twee met elkaar gerelateerde landen.
Jean Sibelius als opening en slot van
het geslaagde concert, verder Edvard Grieg uit Noorwegen, Hendrik
Andriessen en Tonny Eyk uit Nederland.
Het werd een evenwichtig en klankvol
geheel van anderhalf uur spannende muziek, waarbij de romantische
klanken van Jean Sibelius (bij de Valse triste zelfs een beetje
melancholisch, maar erg mooi gespeeld), de verrassende, variatierijke
klanken van Hendrik Andriessen, de stoere klanken van Tonny Eyk
(zeer ritmisch en bijna militair strak als bij een mars en dat met
alleen maar strijkinstrumenten, heerlijk) en de gevoelige klanken van
Edvard Grieg de oren van de luisteraars streelden of ook op een
verantwoorde en humane manier plaagden of betrommelden. Een mooi
concert dus.
De spelers (en vooral speelsters, want
meer dan drie kwart van het team was vrouwelijk) konden er echt wat
van! Ze deden ondanks hun jeugd (het betrof immer het jeugdorkest van
het Koninklijk conservatorium Den Haag) formidabel hun best en
brachten indrukwekkend Europese muziek ten gehore. Vooral de
krachtige cello's en de contrabassen imponeerden me, die gaven de
stukken een stevige bodem.
De leiding van het orkest had Arjan
Tien, een bekende muziekpedagoog en dirigent van Hogeschool
Maastricht. Een duidelijke, speelse en levendige concertleider, die
een zeer goed contact had met zijn leerlingen voor hem. Van deze
directie zal de groep van een veertigtal studenten van de Kc Den Haag
de hele tourneeweek door Finland wel hebben genoten.
Wat doet het goed, mooie muziek uit
twee met elkaar verwante en toch andersaardige landen zo deskundig en
enthousiast te horen vertolken door een stel musici, die hun werk
graag en vakkundig verrichten en samen met de boeiende dirigent iets
echt en warm in klanken kunnen omzetten. Mijhn pet af voor zoiets!
Met groet, Pietu