Finland, Nederland contra Roemenië, Bulgarije. Het verdrag van Schengen

Net werd er in de nieuwsberichten van de tv gezegd, dat Nederland en Finland de uitbreiding van het Schengen-gebied met Roemenië en Bulgarije geblokkeerd hebben met hun NEE. Dat is zo, vooral Nederland was al langere tijd sterk tegen, schoorvoetend kwam Finland nu ook mee. Twee kleine landen zeggen in de grote Schengen-wereld eindelijk eens volmondig NEE. Zowel Roemenië als Bulgarije zijn nogal snel (en wellicht wat ondoordacht, wordt gefluisterd) lid geworden van de EU. Corruptie en misdadigheid heersen nog tamelijk ongecontroleerd in deze landen, vandaar dat Nederland en Finland nu wat grenscontrole betreft NEE zeggen, om een beter verdrag op een passender tijd mogelijk te maken. Want dit nee is niet definitief bedoeld.

Roemenië heeft deze week laten zien, wat nu mogelijk is: Ze hebben vijftien grote vrachtwagens met tulpen geweigerd, de grens over te steken, vanwege zogenaamd bacterieel gevaar. De kwestie is verder nog niet opgelost, maar het teken is duidelijk:, al zeggen de Nederlandse politici uiteraard, dat er geen samenhang bestaat tussen deze grensweigering en het nee van de Schengen-uitbreiding. Hoe het ook zij, interessant is het gebaar van Roemenië wel, de tulp is een economisch uiterst belangrijk Nederlands export-artikel en voorts nog steeds een van de sterkste symbolen van Nederlandse identiteit. Wat zouden wij zijn zonder onze tulpen, zonder onze tulpengekte? Dit verhaal van die tulpen stond overigens uitgebreid met grote foto en al in de Helsingin sanomat van 21 september.

Wat Roemenië betreft is het probleem in Finland al jaren, dat de bedelarij op straat van grote groepen uit dat land hier vrij veel ergernis en onzekerheid wekt, maar dat het probleem zelf nog steeds niet echt opgelost is. De Roemeense bedelaars zeggen, dat bedelen voor hen een gewone manier van geld verdienen is en dat ze binnen de EU het recht hebben, dit beroep bijvoorbeeld ook in Finland uit te oefenen. Dat stuit op nogal wat politieke en maatschappelijke weerstand, maar ja ... legaal is legaal en deze mensen zonder misdadig gedrag verder zo maar over de grens zetten is eigenlijk niet goed mogelijk. Wat dan wel? De betroffenen krabben zich nog steeds achter de oren. Finland weet niet goed, wat te doen en zoekt wellicht daarbij hulp en raad bij de medeleden binnen de EU. Misschien dus wel bij Nederland, dat het nu bij de vraag: 'Schengen-verdrag-lid Roemenië/Bulgarije'? Ja of nee?' met Finland eens is. Wat hen beiden betreft nu NEE dus. 

Met tulpengroet, Pietu

Nederlandse boeken in Finse vertaling

Omdat ik nu toch literair bezig ben, wil ik de lezer/es wijzen op een paar Nederlandse boeken, die de laatste tijd als Finse vertaling hier verschenen zijn. In 2011 vescheen in de vertaling van Titia Schuurman 'Lainaa vain', '... is er hoop', het ontroerende boek over de verstandelijk gehandicapte Igor en zijn oma Lisa. Jammer vind ik het wel, dat het eraan voorafgaande boek van Renate Dorrestein 'Zolang er hoop is ...', dat over het levende geheim van Igor en zijn vriendin gaat, niet in het Fins is vertaald. Natuurlijk kan het latere boek zowel in het Nederlands als in het Fins wel op zich gelezen worden. Maar ik ben toch blij dat ik de 'dwarsligger' met de beide boeken achter elkaar in één ruk van voren naar achteren gelezen heb, wat mij betreft een aanrader dus, echt. Deze vertaling is overigens al het derde boek van Dorrestein, dat in het Fins verschenen is, en dat komt hier niet zo vaak voor. 

Het tweede boek, waar ik nu op wil wijzen, is de Finse vertaling van Sanna van Leeuwen van Abdolahs roman 'Het huis van de moskee', 'Talo moskeijan vieressä', een meesterwerk over de geschiedenis van Iran, het oude Perzië, vanaf de tijd van de val van de sjah tot de tijd na Khomeini. Een uiterst poëtisch werk met een diepe en zeer tragische achtergrond in de vorm van een clangeschiedenis in het huis van de moskee, waar in een provinciestad de grootfamilie rond de imam van die moskee woont. Jammer wel, dat de recensent van Helsingin sanomat (op 14.08.2011) van de poëtische aanpak van Kader Abdolah weinig begrepen heeft. 

Een week of wat geleden werd in het overwegend zweedstalige tv-kanaal FST5 een zeer boeiend interview met Kader Abdolah uitgezonden, dat uit Noorwegen kwam en meer op de scandinavische vertaling van 'De boodschapper' inging. Hier kon ik alleen maar tot mijn spijt denken, waarom juist dit boek niet eerst in het Fins vertaald is, omdat het probeert de figuur van Mohammed voor westerse mensen begrijpelijk te maken. Laten we maar hopen, dat dit alsnog gebeurt! Zeker, nu ook in Finland overal gesproken en gepubliceerd wordt over de Islam. 

Overigens kwam een week na Abdolah in FST5 onder de Finse serietitel 'Kirja ja kirjailija', een (belangrijk) boek en de schrijver ervan, Linda Polman met een scandinavische vertaling van haar provocerende en veelbesproken boek 'Crisiskaravaan', 'Kriskaravanen', ter sprake. Indrukwekkend en hopelijk ook eens aan de beurt, om in het Fins vertaald te worden. Het boek en de auteur werden in ieder geval nu la indrukwekkend via de zweedstalige tv aan het finstalige kijkpubliek gepresenteerd. Over deze Linda Polman is via internet allerhand op te roepen, om te lezen en ernaar te luisteren, ik kan het alleen maar aanbevelen. Met groet, pietu

AERDENHOUT, door Arnold Pieterse

Met Arnold heb ik al vaker thematisch samengewerkt over de relaties tussen Nederland en Finland. Dit keer is hij in zijn nieuwe boekje meer gericht op een stadgeschiedenis. Ik bedoel het net verschenen boek van hem over de plaats Aerdenhout (dat onderdeel is van de gemeente Bloemendaal), waar hij geboren en getogen is, en tevens over dezelfde plaats Aerdenhout, waar zijn vader, architect W.J.Pieterse lang gewoond en gewerkt heeft.

De voornamen van Arnolds vader zijn Wilhelm Jacobus, maar tja, in de jaren dertig en later tot in de jaren tachtig van de vorige eeuw spraken we onze ouders toch nog met U aan en zeker nooit met de voornaam, vandaar lezen we in het boek herhaaldelijk 'mijn vader' en 'architect W.J.Pieterse'! Het was en is een uitdrukking van het respect voor ouders en ouderen, wat we tegenwoordig nog wel eens denken te missen. Misschien niet altijd terecht, want het vlottere moderne omgaan met elkaar heeft zeer zeker ook veel goeds met zich meegebracht.

Over de plaats Aerdenhout, waar de familie Pieterse langere tijd gewoond heeft, geeft hoofdstuk 1 informatie: 'Mijn vaders komst in Aerdenhout'. De volledige titel van het fraai (dankzij Arno Enserink, lof zij hem!) uitgegeven boekwerkje luidt: 'Aerdenhout, Geschiedenis, mijn vaders sporen, herinneringen'. Een titel die het boekje van een bladzijde of 150 helemaal dekt en er de essentie van aangeeft. We krijgen in kort bestek (in hoofdstuk 2) de interessante geschiedenis van Aerdenhout tot omstreeks 1920 smakelijk voorgeschoteld, daarna volgt een fijn en kritisch hoofdstuk over de villa's, huizen en andere gebouwen, die architect W.J. Pieterse in Aerdenhout ontworpen heeft tussen de jaren 1920 en 1940. Daarop volgen (in hoofdstuk 4) persoonlijke herinneringen van de jonge Arnold uit oorlogstijd, zeer de moeite waard, om die te lezen. Vervolgens wordt in drie hoofdstukken ingegaan op de wat algemenere vraag van het Nederlandse culturele erfgoed in zulke oude plaatsen als Aerdenhout en verder wat schoolherinneringen rond de schoolvereniging Aerdenhout-Bentvelt, waar Arnold veel schooldagen meestal graag heeft moeten doorbrengen, om dan tenslotte de lezer te stimuleren, eens 'Een Aerdenhoutse wandeling' onder begeleiding van de deskundige auteur van dit sympathieke boekje te maken. Na nog wat losse opmerkingen geeft Arnold Pieterse ons een overzicht van de gebouwen, die zijn vader o.a. in Aerdenhout, en ook bijvoorbeeld in Haarlem en Bloemendaal, ontworpen heeft; voorts geeft de auteur zijn 'bronnen en literatuur' aan en sluit fijn af met een 'persoons- en zaaknamenregister', zodat de lezer/es gemakkelijk de hem/haar interesserende details kan naslaan.

Beste vriend Arnold, dank voor dit fraaie boekwerkje! Ik wens het boek succes toe! Ik heb het vooral aangevoeld als een terecht eerbetoon aan je vader, W.J.Pieterse.