Finland - Nederland

                         Voorjaar 2010, forcitia in Zuid-Limburg, de lente is er!

Wat is er toch een verschil van vieren tussen Nederland en Finland juist eind april begin mei!

In een van de laatste afleveringen van RNW - Wereldkrant (al snel ter ziele, geen geld meer ;-) staat: "Bevrijdingsdag uitbundig gevierd." Hier in Finland is er niks gevierd, in Nederland allerhand met parades, speeches of andere herdenkingen, voor jong en oud en drukbezocht ter herinnering aan de Tweede Wereldoorlog. Met twee minuten werkelijke stilte, Het is wel wat. In Finland worden de oorlogen rond 1940 overigens ook wel terdege herdacht, vaker zelfs en meer nog dat in Nederland, maar op een heel andere manier, via veteranendagen, via de onafhankelijkheidsviering en zo.

Een week geleden was het Koninginnedag. Een waar volksfeest, gevierd overal in den lande (in Nederland dus) rond Oranje. Op tv en in het echt, voor kinderen en volwassenen. Fantastisch. Er wordt dan door de koningin met lintjes gestrooid, voor mensen met verdiensten voor volk en vaderland, zelfs soms heb ik horen fluisteren voor Nederlanders in het buitenland, maar daar hebben we in Finland in ieder geval al tijden lang niets van vernomen. Hier hebben die Nederlanders kennelijk geen vaderlandse verdiensten.  De koninginnedag wordt voorts met een ontvangst op de residentie gevierd. Leuk, maar dit jaar dan op 25 mei. Waarom eigenlijk niet op 24 mei, dat is toch de geboortedatum van Willem van Oranje, vader des vaderlands? Dat zegt me in ieder geval meer dan de 30ste april, de geboortedag van Juliana. Is dat gegeven niet wat weinigzeggend voor een volksfeest of in het buitenland voor een nationaal feest voor de Nederlanders aldaar?

De eerste mei is in Nederland meer een feest voor socialisten in eigen kring. In Finland is de dertigste april de vooravond van de eerste mei: het oude studentenfeest Vappu (Walburgis) is dus op de vooravond - uitbundig met eten en drinken en gejoel gevierd; door studenten met hun studentenpet op (die krijg je, als je einexamen hebt gehaald en student mag worden) en ook door oud-studenten, dus samengevat een feest, gevierd door jong en oud, uitbundig hoor, dat wel. De Finse ongekroonde koningin Havis Amanda krijgt dan ook ieder jaar haar studentenpet opgedrukt. Wat lekkere warmte op het mooie maar toch wel blote studentenlijfje. (vgl. http://fi.wikipedia.org/wiki/Havis_Amanda).

Het voorjaar is nu begonnen. Nou ja, het is hier nog steeds aardig fris, maar de bloemen komen al te voorschijn :-). 

En ... op de eerste mei gaat dat Vappu-feest dan na een kort slaapje verder, met vrienden op het frisse terras of met velen op de markt, waar de parijen - en niet alleen de socialisten - via speeches en gratis koffie of erwtensoep hun geslaagdheid willen demonstreren. Ongeloofwaardig, maar wel leuk. 

Gezellig is het, een waar volksfeest, met - zoals ook in Nederland - ook de negatieve kanten ervan: dat er af en toe wat te veel gedronken wordt en dat het afval overal verspreid ligt. Nou ja, dan hebben de (buitenlandse?) schoonmnakers ook weer wat werk.

Met groet, Pietu

NARCISSEN

Rond de paastijd zijn er in Finse kranten vooral gele kleuren te zien. En berichten of advertenties over bloemen, over narcissen, over crocussen, over tulpen ... Mooi wel. Gekopt werd in de paaskrant van HS "Onnen symboli vie talven ja tuo kevään. Narsissi on pääsiäisen kaunotar, joka viihtyy maassa ja maljakossa." Zo zo, dus de narcis is niet minder dan het symbool van geluk, dat de winter vaarwel zegt en het voorjaar brengt. De narcis is de schoonheidskoningin van Pasen, die zowel buiten in de tuin als binnen in de vaas groeit en bloeit. Jaja, 't is me wat :-). Maar goed, hier in Finland moeten we wel erg lang wachten op het voorjaar, vandaar: "Puutarhanarsissit kukkivat meillä pari viikkoa lumien sulettua." De narcissen in de tuin bloeien hier in Finland al een paar weken, nadat de sneeuw weggesmolten is. Nu dus nog niet. Hier in de buurt heb ik een paar crocussen gezien en met pasen zijn honderden potjes met kleine narcisjes op het balkon of voor de deur gezet, maar dat zijn nog niet de echte narcissen, die komen pas ... jaja, eind april of begin mei? ;-). 

Het ergerde me een beetje, dat er weer talloze grote advertenties verschijnen van bloemkwekerijen, die bloemen voor buiten en binnen aanbieden, accoord, dat wel, waarom niet, maar ... waarom altijd dat Finse vlaggetje erbij en tientallen keren benadrukken, dat het hier echt gaat om 'kotimainen tuontanto', een eigen productie van eigen bodem dus. Kan zijn hoor, maar de gewone mens hier koopt in herfst en voorjaar talloze bloembollen bij Anttila of waar dan ook, en die bollen komen vrijwel altijd uit Nederland. 't Is toch niet waar? Jawel hoor, en toch: "Nykyiset, helppohoitoiset ja koreat narsissit ovat kotoisin Etelä-Europasta ja Aasiasta. Niiden jalostus alkoi 1800-luvulla." Juist en dat laatste, dat veredelen dus, deden die Hollanders dan graag, want zo konden ze er goede zaken mee doen, toen en nu. Waarom ook niet? Maar zoals bij zovele producten, komt de narcis (en de tulp en ...) helemaal niet uit Holland, maar van elders. Maar die Hollanders zijn wel altijd zo leep geweest, de bloemen te veredelen en te kweken en dan te verkopen. Zoals gezegd, waarom ook niet? En toch is het goed, dat er in Finland steeds meer bloemen zelf gekweekt worden en ook gedeeltelijk aangepast worden aan het klimaat hier. Ook hier mijn opmerking: Accoord, waarom niet? Maar om dan overal en altijd dat 'kotimainen' (homemade) te benadrukken, nee, daar kan ik niet goed inkomen. Bij Moccamaster weten de mensen ook niet, dat het hier gaat om een 100% Nederlands product. En toch doet dit product het in Finland heel goed. Fijn zo!

Deze foto heb ik 19 mei 2011 voor mijn deur in de voortuin genomen. Een mooie narcis, maar wel een 'laatbloeier' :-). Met groet, Pietu,

STUBB en de Roemeense zigeunerbedelaars

We hebben het deze week al gehad over Wilders en zijn meldpunt. Hier in Finland willen de basisfinnen uit monde van Jussi Halla-Aho ook graag vreemdelingen zoveel mogelijk uit het land weren. Stuur die irriterende zigeuner-bedelaars terug naar huis! Het is inderdaad een raar gevoel dat je krijgt, als er op allerhand plaatsen in Helsinki en ook wel op andere plaatsen bedelaars urenlang op de vaak koude en natte grond zitten, die heel gewoon om geld bedelen, omdat ze zo arm zijn. Daarom zijn ze naar Finland gekomen, omdat ze in hun land nauwelijks rond kunnen komen en ze binnen Europa vrij rondreizen kunnen. Waarom zulk bedelen niet verbieden, omdat het bijvoorbeeld een manier van geldverdienen is, die helemaal niet bij de Finse levensstijl past, vindt Ben Zyskowickz van de conservatieve (regerings)partij. Minister Stubb gaf als antwoord in het parlement, dat het bedelaarsprobleem en de armoede twee zaken zijn, en dat het vrij bewegen binnen de EU niet zonder meer met dit probleem te maken heeft, dus echt niet de reden ervan is. Accoord, zeggen veel leden van de oppositie tegen de regering, die dit probleem duldt en tot nu toe weinig ingrijpt, als het vrij bewegen binnen de EU de reden niet is, welke reden steekt er dan achter? 

Hier hebben we van de minister nog geen antwoord gekregen, maar de inderdaad nijpende armoede in het thuisland en de moeilijke situatie van deze bevolkingsgroep moeten er toch wel mee samenhangen, of ...? Het probleem thuis aanpakken is wellicht een mogelijke oplossing, maar dat helpt de mensen van dit moment niet hun geldproblemen nu op te lossen. En zo als bedelaars op straat irriteren ze alleen maar veel mensen, is dat niet ook wat? 
Ik hoorde overigens vanuit Nederland hetzelfde geluid op een ander terrein: het geld voor ontwikkelingshulp wordt gekort, o.a. met het argument, dat het nu toch alleen maar voorbijgaand helpt. Laten de ontwikkelingslanden eerst maar eens hun eigen binnenlandse infrastructuur verbeteren, dan verdwijnen veel problemen vanzelf. Accoord misschien, maar hebben die landen daar dan geen financiële hulp bij nodig? Dus zo maar korten, omdat we zelf in financiële problemen zitten, klinkt vanuit een vrij welvarend land wel wat vreemd. 

Wat nu te doen is één vraag; wat op lange termijn te doen is een tweede vraag. 
Maar op beide vragen moeten in Finland en Nederland antwoorden gevonden worden, want enigszins verantwoordelijk voor de problematiek mogen we ons toch wel voelen, ons gaat het toch niet zo beroerd als de mensen, waar we het over hebben, nietwaar? 

Met groet, Pietu.

Volendam en Wilders' PVV

Iedereen heeft  misschien al begrepen, dat de bloem in mijn vorige blog een crocus is, jaargang 2011 in mijn eigen voortuin :-).
Op 25 maart stond er een lang artikel in HS van Heikki Aittokoski, die zeven plaatsen van Athene naar A'dam (met commentaar) bezocht heeft in het Europa van nu. De laatste halte was dus Amsterdam, vanwaar hij naar Volendam trok, waar Wilders en zijn PVV bijna de helft van de stemmen kreeg bij de laatste verkiezingen.Wilders wil de welvaart van Nederland afschermen tegen de vreemdelingen, die op allerhand manieren de Nederlandse maatschappij binnendringen; dat stoort, vindt hij. Vandaar kan eenieder zich bij zijn 'Meldpunt' anoniem melden en klachten zonder controle op deze site plaatsen over de vreemde indringers, buur of stadgenoot. Gelukkig dat nationaal en internationaal tegen dit meld-initiatief fel is gereageerd, maar het kwaad is al geschied. Steeds meer allochtonen die in Nederland wonen en hopelijk werk gevonden hebben, voelen zich door dit unfaire Wilders-initiatief bedreigd en beledigd. Is dit nu de vrijheid, die in Europa nagestreefd wordt? Mensen die in een lidmaatland van de EU wonen, hebben toch het recht en de vrijheid, te gaan wonen en werken, waar ze willen? Daar komt echter bij het woord Vrijheid, dat Wilders bezigt, vrij weinig van terecht, bij hem wordt alleen maar gedacht in termen van vrijheid binnen het strenge kader van Hollandse welvaart en civilisatie. Dat is geen vrijheid, maar beperkt nationalisme, niet zo vreselijk modern gedacht dus, zeker niet europees en ook niet mondiaal gedacht. Jammer, al mogen er gerust wel grenzen bepaald worden tussen mensen. Maar niet op de PVV-manier a.u.b. Met groet, Pietu

Het Tulpenboek van het Frans Hals Museum

Het wereldberoemde Tulpenboek van het Frans Hals Museum is nu voor iedereen digitaal toegankelijk.

Van de veertig illustraties zijn opnamen gemaakt, die op een touchscreen in het Frans Hals Museum worden getoond.

Alle tulpen zijn geschilderd op kostbaar perkament en zijn gemaakt door verschillende kunstenaars. De beroemdste is van Judith Leyster uit 1643. Rond het gedigitaliseerde Tulpenboek heeft het museum een kleine tentoonstelling georganiseerd: Tulpomania. De naam slaat op de enorme populariteit van de bloem in de 17de eeuw. De tulp was de eeuw daarvoor in Nederland ingevoerd vanuit het Turkse Rijk. De Tulpenboeken werden als catalogus gebruikt. Vanaf 1635 nam de handel zo toe dat arm en -vooral- rijk gingen speculeren. Een enkele bol kon evenveel waard zijn als een groot pand aan de Herengracht. (Wereldkrant, woensdag 28 maart 2012.)

Beste lezer. Als je weet dat het in Nederland al zonnig groen en boven de vijftien graad is, schrik je in Finland, als je naar buiten kijkt en de sneeuw ligt er gedeeltelijk nog en er wordt voor het weekend weer een nieuwe laag voorspeld. Nou ja, maartse buien die beduien, dat de zomer aan komt kruien. In Finland dan meer het voorjaar (de zomer is nog wel heel erg ver weg) en de buien zijn hier vaak meer natte sneeuwbuien.

Sorry, mijn beste lezers, deze winter was lang, koud  en donker, maar van nu af aan zal ik mij als registrator van Nederlandse geluiden in Finse media weer gaan roeren. De winterslaap is uitgeslapen en het voorjaar met gras en crocussen en narcissen en tulpen, jaja, dat alles zal ooit wel weer komen. 

Dat bewonderen van de tulpen overigens is al vanouds een hobby geweest van velen, vandaar ben ik het nieuwe seizoen maar begonnen met het langere citaat uit de Wereldkrant van de RNW van vandaag. Hopelijk zullen we binnekort niet alleen maar tulpen digitaal, maar vooral ook vitaal en echt in de natuur om ons heen mogen genieten. Met voorjaarsgroet, Pietu